Γκρινιάζεις πάντα όταν πίνω και μεθώ
αναστενάζεις, υποφέρεις και λυπάσαι
λες κι είναι εχθρός σου το κρασάκι το ξανθό
μα το κρασί ποτέ δεν πρέπει να φοβάσαι

Γιατί να κόψω το κρασί
που βγαίνει απ' το σταφύλι
αφού δεν είναι πιο γλυκό
απ' τα δικά σου χείλη

Γιατί να κόψω το κρασί
και θες να μην το πίνω
αφού για κάθε μια γουλιά
διπλά φιλιά σου δίνω

Σου το 'χω πει ότι μ' αρέσει το πιοτό
γιατί μ' αυτό την κάθε πίκρα μου τη σβήνω
κι όταν με βλέπεις το ποτήρι να κρατώ
μη το φοβάσαι δε με πίνει, μα το πίνω

Γιατί να κόψω το κρασί
που βγαίνει απ' το σταφύλι
αφού δεν είναι πιο γλυκό
απ' τα δικά σου χείλη

Γιατί να κόψω το κρασί
και θες να μην το πίνω
αφού για κάθε μια γουλιά
διπλά φιλιά σου δίνω