Έσβησες σαν άστρο κάποιο βράδι
κι έσβησαν μαζί σου κι οι ελπίδες
και της μοναξιάς μου το σκοτάδι
αγκαλιάζει της καρδιάς μου τις ρυτίδες

Κάθε βράδι έχω συντροφιά μου
μπόρες, συμφορές και καταιγίδες
και οι πόνοι μέσα στην καρδιά μου
φτερουγίζουνε σα μαύρες νυχτερίδες

Από τότε που σ' έχασα
από τότε που λείπεις
από τότε που έφυγες
ζω στα χέρια της λύπης

Από τότε που σ' έχασα
και δεν είσαι μαζί μου
από τότε που έφυγες
έφυγε κι η ζωή μου