Φαίνεται πως ήπια λίγο πιο πολύ
και μου φαίνονται όλοι οι άνθρωποι καλοί
έχω ένα γλυκό μεθύσι, μα δεν πίνω παραπάνω
έτσι έχω συνηθίσει για να ξέρω και τι κάνω

Πού και πού λιγάκι πίνω
αχ και σας ομολογώ
πως με πίνει πρώτα εκείνο
κι ύστερα το πίνω εγώ

Και γουλιά γουλιά, ξέχασα τι λέω
και παραμιλώ και γελώ και κλαίω
τ' άσπρα μου μαλλιά, μαύρα γίναν πάλι
κι έκλεισα το χτες μέσα στο μπουκάλι

Όταν πιώ και πέφτει κάποια μου ματιά
μέσα στον καθρέφτη, ζω με την ψευτιά
του γελώ και τον θαμπώνω
και μ' αυτό το κόλπο μόνο
κρύβει λίγες μου ρυτίδες
αχ και με γεμίζει ελπίδες

Κι όταν ξεθαμπώνει ο ψεύτης
δείχνει πόσο με μισεί
λέει αλήθεια ο καθρέφτης
ψεύτης είναι το κρασί

Και γουλιά γουλιά, ξέχασα τι λέω
και παραμιλώ και γελώ και κλαίω
τ' άσπρα μου μαλλιά, μαύρα γίναν πάλι
κι έκλεισα το χτες μέσα στο μπουκάλι