Νεκρά τα όνειρα, γύρω σιωπή,
νεκρά τ’ αστέρια πέφτουν στη γη.
Αυτή την ώρα του χωρισμού μας
γκρίζο το χρώμα του ουρανού μας.

Εγώ ναυάγιο του ωκεανού,
μα πού να πάω, δεν έχω αλλού.
Ένα καράβι αλαργινό
κι εσύ λιμάνι που είν’ αδειανό.

Χαμένα όνειρα, νεκρές ελπίδες,
ένα μου δάκρυ εσύ δεν είδες,
τότε που μου ’πες δε μ’ αγαπάς,
τότε που μου ’πες γι’ αλλού τραβάς.

Εγώ ναυάγιο του ωκεανού,
μα πού να πάω, δεν έχω αλλού.
Ένα καράβι αλαργινό
κι εσύ λιμάνι που είν’ αδειανό.