Αύριο θα ’σαι
μια φωνή που χάθηκε,
μια μουσική πικρή μες στη ζωή μου.

Μοναξιά,
πιο μόνη κι από μας τους μοναχούς,
μη μου λες πως είμαστε δυο ξένοι.

Αύριο θα ’σαι
μια κραυγή που πέρασε,
ένα παράπονο που δεν τελειώνει.

Μοναξιά,
πιο μόνη κι από μας τους μοναχούς,
μη μου λες πως είμαστε δυο ξένοι.