Σ' έχω,
στα αδιανόητα και τ' αυτονόητα,
όταν στον τοίχο μου παίζει η σκιά σου.
 
Σ' έχω,
έστω σαν αίσθηση,
έστω σαν χάδι σου που δεν κατάφερε στεριά να πιάσει.
 
Σ' έχω,
σαν μία διάρκεια μέσα στο σύμπαν μου,
φώτα που τρέχουν.
 
Σ' έχω....
 
Σ' έχω,
μα όσα απέκτησα κι ας τα 'θελα ήταν λάθη.
Κάτι μου έλειπε απ' τα ύψη και τα βάθη της σιωπής.
Μόνο με λόγια πώς να πιάσεις τόση αγάπη;
 
Σ' έχω,
μα όσα έχω δεν τα ήθελα η ίδια.
Δώρο μου τα 'κανε ο αέρας για παιχνίδια, μια φορά.
Δώρο στην πλάτη τα φτερά, μα εγώ δε σ' έχω.
Εγώ δε σ' έχω...
 
Σ' έχω,
κανένας δεν μπορεί να σ' αποκτήσει πια.
Μέσα μου σ' έκτισα, σε σημαδεύω.
 
Σ' έχω,
δε σε μοιράζομαι και δε σε δίνω αλλού.
Δε σε χρειάζομαι απλά σε θέλω.
 
Σ' έχω,
κι αν πω σ' αγάπησα μ' αν πω σε λάτρεψα
τότε δε σ' έχω.
 
Σ' έχω....
 
Σ' έχω,
μα όσα απέκτησα κι ας τα 'θελα ήταν λάθη.
Κάτι μου έλειπε απ' τα ύψη και τα βάθη της σιωπής.
Μόνο με λόγια πώς να πιάσεις τόση αγάπη;
 
Σ' έχω,
μα όσα έχω δεν τα ήθελα η ίδια.
Δώρο μου τα 'κανε ο αέρας για παιχνίδια, μια φορά.
Δώρο στην πλάτη τα φτερά, μα εγώ δε σ' έχω.
 
Σ' έχω....
 
Δώρο μου τα 'κανε ο αέρας για παιχνίδια, μια φορά.
Δώρο στην πλάτη τα φτερά, μα εγώ δε σ' έχω.
Εγώ δε σ' έχω...
Εγώ δε σ' έχω...