Ειχ' η καρδιά μου μια παγωνιά
όταν μ' αντάμωσες στου δρόμου τη γωνιά
με της αγάπης τη ζεστασιά
πήρα κουράγιο και τραβήξαμε μπροστά

Τώρα βαδίζουμε το δρόμο τον τραχύ
μες το βοριά, μες τη βροχή
κι όλο ανεβαίνουμε τη τόση ανηφοριά
μες τη βροχή και στο βοριά

Μα με κρατάς και σε κρατώ πάντα σφιχτά
και μ' αγαπάς και σ' αγαπώ τόσο ζεστά
κι έτσι δεν έληξε ποτέ η ελπίδα μέσα απ' την καρδιά
πως στη ζωή μας θε να 'ρθει η ξαστεριά