Φύγαν τόσα καλοκαίρια, δίχως τα δικά σου χέρια
που με φτάναν ως τ’ αστέρια και ακόμα πιο ψηλά.
Πέρασαν τόσοι χειμώνες κι οι ζωές μας σαν κυκλώνες
σαν περαστικοί θαμώνες, με τα μάτια τους κλειστά.

Όμως δες, η ζωή, πάντα επιφυλάσσει εκπλήξεις
και μετά τη βροχή και μετά το χιονιά.

Μια αγκαλιά
μπορεί το παρελθόν να σβήσει
και μια αγάπη να ξανά ανθίσει
ναι αρκεί και για τους δυο μας φως μου
να χτυπάει η καρδιά.

Τόσα πρωινά χαμένα, δίχως να ‘χω εδώ εσένα
το ζεστό χαμόγελό σου και την κάθε σου στιγμή.
Τόσα βράδια λυπημένα, μ’ αναμνήσεις φορτωμένα
με τα μάτια μου θλιμμένα, που δεν είμαστε μαζί.

Όμως δες, η ζωή, πάντα επιφυλάσσει εκπλήξεις
και μετά τη βροχή και μετά το χιονιά.

Μια αγκαλιά
μπορεί το παρελθόν να σβήσει
και μια αγάπη να ξανά ανθίσει
ναι αρκεί και για τους δυο μας φως μου
να χτυπάει η καρδιά.