Τώρα που απ’ το μπαλκόνι μου φαίνεται ο Άθως
τώρα κατάλαβα καλά και το δικό μου λάθος.
Θα ‘πρεπε ολομόναχος με το Θεό να μείνω
καλογεράκι σιωπηλό και ταπεινό να γίνω

Εφτά φορές προσπάθησα «κανόνα» να σου βάλω
εφτά φορές τον πάτησες κι έφυγες με τον άλλο

Τώρα που απ’ το μπαλκόνι μου φαίνεται ο Άθως
τώρα κατάλαβα καλά και το δικό μου λάθος.
Να ‘χω στα χείλη προσευχή και το χρυσό ψαλτήρι
σπίτι μου και πατρίδα μου να ‘χω το μοναστήρι.

Εφτά φορές προσπάθησα «κανόνα» να σου βάλω
εφτά φορές τον πάτησες κι έφυγες με τον άλλο

Τώρα που απ’ το μπαλκόνι μου φαίνεται ο Άθως
τώρα κατάλαβα καλά και το δικό μου λάθος.
Σε στρώμα πάνω λυγαριάς να στρώνω να κοιμάμαι
κι όταν χτυπάει ο σατανάς εσένα να θυμάμαι

Εφτά φορές προσπάθησα «κανόνα» να σου βάλω
εφτά φορές τον πάτησες κι έφυγες με τον άλλο