Μες στο μποτιλιάρισμα κι ο νους μου πέσει σε σένα
ακούω στο ραδιόφωνο τραγούδια αγαπημένα.
Στο μικρό αυτοκίνητο της αγάπης κάστρο
όνειρο μου ακοίμητο, μακρινό μου άστρο.

Κι ο τροχονόμος κάνει σήμα να περάσω
μα εγώ τη σκέψη σου πως να την προσπεράσω.
Οι οδηγοί που μου φωνάζουν οργισμένοι
δεν ξέρουν ποιος είναι ο καημός που με πεθαίνει.

Κλείνω τα παράθυρα σε φέρνω στο μυαλό μου
κι αρχίζω να σου τραγουδώ σαν να ‘σαι στο πλευρό μου.
Τα τραγούδια γράμματα απ’ τα περασμένα
μες στο μποτιλιάρισμα χρόνια αραγμένα.

Κι ο τροχονόμος κάνει σήμα να περάσω
μα εγώ τη σκέψη σου πως να την προσπεράσω.
Οι οδηγοί που μου φωνάζουν οργισμένοι
δεν ξέρουν ποιος είναι ο καημός που με πεθαίνει.