Βροχή που βρέχεις τα φιλιά
και τα πεσμένα φύλλα,
το ρήγμα στην καρδιά
γέμισε απόνερα.

Πνιγήκαν όλα κι η φωτιά
στον φάρο που γυρίζει
τα μάτια δεν φωτίζει,
την πήραν τα νερά.

Κλεισμένα βλέφαρα κι εδώ,
στο κέντρο της ζωής μου,
τα σύννεφα ανθισμένα
μου γνέφουν όλα “γεια”.