Να προσέχεις τα σύννεφα
Που βροχή μέσα κλείνουν
Κεραυνούς που κλονίζουνε τα σώματα
Που αγαπούσες και τώρα σ΄ αφήνουν

Να προσέχεις την άσφαλτο
Που τους δρόμους χωρίζει
Τα φιλιά που σου δόθηκαν στα χώματα
Και κανείς τώρα πια δεν τ’ αγγίζει

Να προσέχεις τη θάλασσα
Και το κύμα που θάβει
Στο βυθό τα ναυάγια του ορίζοντα
Να προσέχεις κι εμένανε
Με καράβι που μοιάζω
Κι ονειρεύομαι θάλασσες
Και βυθό δεν τρομάζω

Να προσέχεις το τίποτα
Που με έρωτα μοιάζει
Τον κρυφό που ονειρεύτηκες παράδεισο
Κι ο Θεός μοναχά τον κοιτάζει

Να προσέχεις τη θάλασσα
Και το κύμα που θάβει
Στο βυθό τα ναυάγια του ορίζοντα
Να προσέχεις κι εμένανε
Με καράβι που μοιάζω
Κι ονειρεύομαι θάλασσες
Και βυθό δεν τρομάζω