Ανοίγει η πόρτα στην ίδια σκάλα
Μάρμαρο άσπρο, όλο νερά
Βήματα ίδια, στην ίδια σάλα
Όπως πατούσα κάθε φορά

Φέγγει στο τζάμι ξανά η μέρα
Και το πατάρι μπάζει αργά
Σκόνη χορεύει μες στον αέρα
Στο ίδιο σπίτι πρωτοχρονιά

Βήμα αργό, με βλέμμα άδειο
Σ’ ένα ναυάγιο χρόνια βουνό
Τι προσπερνώ και τι ξεθάβω;
Τι να προλάβω; Βήμα αργό

Οι πορσελάνες στην εταζέρα
Πιο πέρα δίσκοι και ζωγραφιές
Φωτογραφίες με τον πατέρα
Στοίβες βιβλία κι επιστολές

Κούκλες με μάτια ξεθωριασμένα
Κι οι εφημερίδες σαν να 'ταν χθες
Βήματα ίδια μα τόσο ξένα
Που πήγαν τόσες πρωτοχρονιές;