Σ’ ένα φόντο μοναξιάς μόνο οι δυο μας
σε κοιτώ κι είσαι σιωπηλή,
στα αποτσίγαρα πετάς το όνειρό μας
και ρίχνεις στο κενό όλη τη ζωή.

Για τα λάθη ούτε λέξη,
για το δάκρυ ούτε λέξη,
για τις πίκρες ούτε λέξη
ένοχη σιωπή.

Για τον πόνο ούτε λέξη,
για το χτες μας ούτε λέξη,
για τους δυο μας ούτε λέξη
ένοχη σιωπή.

Σε μια νύχτα ερημιάς πριν το αντίο
σε ρωτώ και τι να μου πεις
μ’ ένα βλέμμα μ’ απαντάς, ένοχο και κρύο
στο ψέμα προσπαθείς πάλι να κρυφτείς.

Για τα λάθη ούτε λέξη,
για το δάκρυ ούτε λέξη,
για τις πίκρες ούτε λέξη
ένοχη σιωπή.

Για τον πόνο ούτε λέξη,
για το χτες μας ούτε λέξη,
για τους δυο μας ούτε λέξη
ένοχη σιωπή.