Ένας δαίμονας μου επιτέθηκε
στο κοιμητήρι του Pere-Lachaise
η μυρωδιά των εκκριμάτων του
απλώθηκε στους γύρω τάφους—
«ο Τζιμ Μόρρισον είναι ζωντανός»
ακέφαλος οδηγεί το μπλε λεωφορείο
σκύβω για να δω—
μια γλυκιά ευωδιά από διάφανο γάλα
κυλάει αργά— τελετουργικά μες στο χωμάτινο
καλντερίμι και καταλήγει δυτικά— στις ρίζες
της βαριάς επιγραφής:

«ΠΑΡΑΚΑΛΩ ΜΗΝ ΑΓΓΙΖΕΤΕ ΧΩΡΙΣ ΛΟΓΟ-
ΑΥΤΑ ΤΑ ΣΩΜΑΤΑ ΕΙΝΑΙ ΚΑΜΩΜΕΝΑ ΜΟΝΟΝ
ΓΙΑ ΘΑΝΑΤΟ»