Τώρα
που πρέπει πια να καταθέσω
το δίπλωμα οδήγησης
τι κάνουμε;
Αδίστακτα διέσχισα τα χρόνια
τι κόντρες
τι στροφές
τι προσπεράσματα
το γκάζι πατημένο στο ανέφικτο
τα μάτια καρφωμένα στους καθρέφτες.
Ξεκίναγα τη μέρα μου με κόκκινο
περιγελούσα τα γδαρμένα μου φτερά
χορεύοντας στην άσφαλτο
χωρίς προφυλακτήρα.
Πονάνε ακόμα
οι ουλές των ελιγμών
οι υποσχέσεις της βροχής
στα ιδρωμένα τζάμια
τα δόντια του χειρόφρενου
ανάμεσα στα σκέλια.

Και τώρα
που παγώνουν οι φωτιές
μου παίρνουν άδειες και κλειδιά
πριν με αδειάσουν σαν σακί
στο πεζοδρόμιο.
Νομίζω επιβάλλεται μια στραβοτιμονιά.
Πολύ αργά
στο πεζικό να υπηρετήσω.