Περνούν ώρες ατέλειωτες
φεύγουν φεύγουν στιγμές
κι εγώ θυμάμαι εσένα
γυρνώ πίσω στο χθες

Πώς να σ’αρνηθώ να μην νικηθώ
που δεν είσαι εδώ πώς ν’αντέξω
όλα είσαι εσύ σώμα και ψυχή
ποιά άλλη αγάπη εγώ να πιστέψω

Κι όσο όσο σε σκέφτομαι
τόσο μελαγχολώ
κι όσο δε θα σε δέχομαι
τόσο θα σ’ αγαπώ

Θα ’ρθείς θα ’ρθεις στη σκέψη μου
πάλι στα σκοτεινά
κι εγώ θα παραδίνομαι
όπως όπως παλιά

Πώς να σ’αρνηθώ να μην νικηθώ
που δεν είσαι εδώ πώς ν’αντέξω
όλα είσαι εσύ σώμα και ψυχή
ποια άλλη αγάπη εγώ να πιστέψω

Κι όσο όσο σε σκέφτομαι
τόσο μελαγχολώ
κι όσο δε θα σε δέχομαι
τόσο θα σ’ αγαπώ

Κι αν κρυφτώ τι θα κερδίσω μ’αυτό
δίχως αγάπη δεν ζω εγώ