Ήρθες σαν βροχή, χόρτασες τη γη
πότισες τα όνειρα μου, έμαθες τα πιο κρυφά μου.
Μια αστραπή, άρωμα βαρύ
της ψυχής την αγωνία, το κορμί σου λιτανεία
φυλαχτό μαγικό.

Ζούμε τις μεγάλες μέρες
η καρδιά φωνάζει χαίρε,
στ’ ουρανού το περιβόλι γίνε η ζωή μου όλη.
Φώναξε τα χελιδόνια
λιώσαν στα βουνά τα χιόνια
έλα απόψε ράγισε με, μάτωσε με, ανάστησε με,
μην αργείς.

Ήρθες σαν το φως, μέγας πυρετός
σαν ρυθμός που με σκορπάει ο γκρεμός σου με κρατάει.
Ζώνη του πυρός, φάρος κι οδηγός
στου μυαλού την καταιγίδα έλα δως μου μια ελπίδα,
δεν ξεχνώ, σ’ αγαπώ.

Ζούμε τις μεγάλες μέρες
η καρδιά φωνάζει χαίρε,
στ’ ουρανού το περιβόλι γίνε η ζωή μου όλη.
Φώναξε τα χελιδόνια
λιώσαν στα βουνά τα χιόνια
έλα απόψε ράγισε με, μάτωσε με, ανάστησε με,
μην αργείς.