Όλα τα ωραία τελειώνουν
σαν φύλλα φθινοπωρινά παγώνουν
και δεν μπορείς να κάνεις τίποτα για αυτό.

Ξεχνιούνται τα λόγια, οι όρκοι, οι πράξεις
κι όλο μακραίνουν οι αποστάσεις
και δεν μπορείς να κάνεις τίποτα για αυτό.

Αιχμάλωτος μες στους κυκλώνες
να έχεις φίλο τη μοναξιά
κι έτσι μονάχος μετράς αιώνες
στο ήρθα, στο είδα, στο άντε γεια.

Όλα τα ωραία τελειώνουν
σαν ιστορίες που ‘χουν τέλος φοβερό
προσπαθείς να εξηγήσεις το ανεξήγητο.

Είναι της ζωής κανόνας σε νόμο άγραφο
με αναμνήσεις χωρίς παράγραφο
και δεν μπορείς να κάνεις τίποτα για αυτό.

Αιχμάλωτος μες στους κυκλώνες
να έχεις φίλο τη μοναξιά
κι έτσι μονάχος μετράς αιώνες
στο ήρθα, στο είδα, στο άντε γεια.