Πως θες να μάθεις τους ανθρώπους
αφού δεν ξέρεις ν’ αγαπάς,
τις θες να δεις καινούριους τόπους
ότι έχεις δίπλα σου δεν ξέρεις να εκτιμάς.

Οι άνθρωποι είναι δέντρα
τα όνειρα τους σαν κλαδιά απλώνονται,
οι άνθρωποι είναι δέντρα
μαραίνονται, πονούν και ξεριζώνονται.

Πως θες αγάπη να γνωρίσεις
αφού φοβάσαι να γελάς,
μη μου γυρεύεις απαντήσεις
δεν με ακούς, μόνο γκρεμίζεις και σκορπάς.

Οι άνθρωποι είναι δέντρα
τα όνειρα τους σαν κλαδιά απλώνονται,
οι άνθρωποι είναι δέντρα
μαραίνονται, πονούν και ξεριζώνονται.