Χωματόδρομος και λάσπη
όταν έπιανε ψιχάλα,
στα μπαλκόνια κρίνοι άσπροι
και στην τσέπη η διχάλα.

Να τα λες, να τα θυμάσαι,
να γελάς και να λυπάσαι,
να γελάς και να λυπάσαι.

Γόνατα γρατζουνισμένα,
μεροκάματο στο τόπι
χρόνια μας ευτυχισμένα
πριν να γίνουμε ανθρώποι.

Να τα λες, να τα θυμάσαι,
να γελάς και να λυπάσαι,
να γελάς και να λυπάσαι.