Εκεί στη διασταύρωση
το όνειρο, το σώμα και η σταύρωση
τον φόβο μου μες στο σκοτάδι έκρυψα.
Να μάθω το κεντρί σου πόσο,
να μάθω το κεντρί σου πόσο πληγώνει μέλισσα.

Σε ποια σιωπή κρυμμένη
να ’σαι της εφηβείας μας
κυρά λησμονημένη, κυρά της αμαρτίας μας.
Σε ποια σιωπή κρυμμένη
να ’σαι της εφηβείας μας
κυρά λησμονημένη, κυρά της αμαρτίας μας.

Τι το ’κανε ο καιρός σου,
τι το έκανε ο καιρός σου,
τι, το φωτοστέφανο σου.

Εκεί στο πεζοδρόμιο
πουλούσες ομορφιά, φωτιά και κώνειο
στην όχθη την απέναντι προχώρησα.
Και πόσο πάει η αγάπη έτσι
πόσο πάει η αγάπη έτσι,
καλά, καλά το γνώρισα

Σε ποια σιωπή κρυμμένη
να ’σαι της εφηβείας μας
κυρά λησμονημένη, κυρά της αμαρτίας μας.
Σε ποια σιωπή κρυμμένη
να ’σαι της εφηβείας μας
κυρά λησμονημένη, κυρά της αμαρτίας μας.

Τι το ’κανε ο καιρός σου,
τι το έκανε ο καιρός σου,
τι, το φωτοστέφανο σου.