Πέρα από το χρόνο
πέρα απ' τη σιωπή
σ' ένα άδειο δρόμο (έρημος ο δρόμος)
νύχτα σκοτεινή
φύσηξε αέρας
μέσα μου φυσά
κι ότι σε θυμίζει
φωνάζει δυνατά
σαν ένα ταξίδι
που πίσω δε γυρνά

νάνι, νάνι, νάνι, νάνι

τρέχω σ' ένα περιβόλι
κολυμπώ σε ωκεανούς
κι απ΄τα σύννεφα κρατιέμαι
και μιλώ με τους Θεούς
σαν τον άνεμο χτυπιέμαι
σε κλειστά παράθυρα
μια φωνή που ψιθυρίζει
και μου λέει έλα κοντά
σ' ένα κόσμο ραγισμένο
που κανείς δε θα με βρει
της ζωής το πεπρωμένο
ότι θέλει ας μου πει

Μόνος μου βαδίζω
δίχως προορισμό
σε τοπίο γκρίζο
το φως αναζητώ
τα μάτια μου να κλείσω
και να σ' ονειρευτώ

νάνι, νάνι, νάνι, νάνι