Σαν το έρημο πουλί
γυρίζω μάνα εδώ κι εκεί
και ζω μες τη ξενιτιά
με πληγωμένη τη καρδιά

Αχ, μάνα μου γλυκιά
αχ, δεν αντέχω πιά

Πίκρες, βάσανα πολλά
έχω μάνα στη καρδιά
τον άντρα που 'χα συντροφιά
άλλη τον πήρε μια βραδιά

Αχ, μάνα μου γλυκιά
αχ, δεν αντέχω πιά

Σαν πουλάκι μοναχό
είμαι μάνα τ' ορφανό
θα φύγω, άλλο δε βαστώ
στα ξένα μόνη μου να ζω

Αχ, μάνα μου γλυκιά
αχ, δεν αντέχω πιά
μάνα μου γλυκιά
δεν αντέχω πιά
μάνα μου γλυκιά
δεν αντέχω πιά