Να φυσούσ΄ ένας αέρας
από την Ανατολή
κι απ΄ τη Δύση να περάσει
να ρωτήσει το γιατί.

Ποιος τον ήλιο τον μοιράζει
και του βάζει σύνορα
ξεριζώνει τις πατρίδες
καταργεί τα όνειρα.

Καυτός Λίβας να φυσήξει
από την Ανατολή
κι η ανάσα του να ρίξει
τ΄ άγρια σύνορα στη γη.

Να χιμήξ’ ένα ποτάμι
σα θεριό ορμητικό
και στη θάλασσα να πνίξει
τ΄ άδικο και το κακό.

Της Ανατολής τα στήθια
μες στο αίμα νότισαν
πυρπολήθηκε η γη τους
και στα ξένα σκόρπισαν.