Σας ακούμε
απ’ το υποσυνείδητο του Τσάπλιν.

Στα φαρδιά μας
όνειρα παντελόνια
κάθε μακαρίτης και μπάλωμα
πιγκουίνοι της φτώχειας
χαμίνια του ασπρόμαυρου πάγου
αφήνουμε
ένα ρυθμικό λογύδριο
υπέρ της ανθρωπότητας
ακουγόμαστε
σαν λέξεις του «Imagine»:
έχουμε μεταφερθεί στο υποσυνείδητο του Λένον.

Ο δολοφόνος χτυπάει το κουδούνι του σπιτιού μας.

Το κουδούνισμα είναι σε λα δίεση.

Ο πυροβολισμός όχι.