Μου ΄δωσες ρόλους να φορέσω
στη σκοτεινιά σου να αρέσω
και να με θες.
Σ΄ ένα σενάριο σκισμένο
μέσα να μπαίνω και να δένω
λέξεις ραφές.

Και όπως πέφτει η αυλαία
γυρίζω αλλιώς τον προβολέα
βλέπω ξανά
Τρέχω με φόρα στην πλατεία
κι ένα παιδί στη γαλαρία
χαμογελά.

Σε ξένες λέξεις δε χωράω
με ξένα λόγια δε μιλάω
δεν είμαι εγώ.
Μείνε εσύ στο σκηνικό σου
πες τις ατάκες στο κοινό σου
φεύγω από δω.