Πληγή που δεν την γιάτρεψε το πέρασμα του χρόνου
Θα μένει πάντα ανοικτή να ναι φωλιά του πόνου

Μπορεί να κάνει ξαστεριά μα ήντα θα βγει που λιάζει
που τη καρδιά μου συννεφιά του χωρισμού σκεπάζει