Όταν το φως της αγάπη θα σβήσει
ο μέγας ήλιος αυτός ο λαμπρός
τότε η καρδιά σπλαχνικά ας μιλήσει
κι η καλοσύνη ας γίνει το φως

Κι εμείς που είμαστε δυο σ’ένα σώμα
αδερφωμένοι στην ίδια ψυχή
και χωρισμένοι ας μείνουμε ακόμα
δυο αδερφοί δυο αδερφοί

Τώρα που πια στ’άγγιγμά σου δε σβήνω
κι έγινε στάχτη η παλιά σου η φωτιά
σπλάχνα ας γίνει τ’όνειρο εκείνο
κι ας πονεθούμε σαν άνθρωποι πια

Χρόνια πλαγιάζαμε χείλη με χείλη
είδαμε μπόρες και ήλιους μαζί
και χωρισμένοι ας μείνουμε φίλοι
δυο αδερφοί δυο αδερφοί