Απόψε μες τη χειμωνιά
σε μια απόμερη γωνιά
σε καρτερούσα
και στο σκοτάδι το πυκνό
μ' ένα τραγούδι μου πνιχτό
σ' αναζητούσα

Πήρα ένα δρόμο μακρινό
χωρίς να νοιάζομαι που πάει
το βήμα μου άκουσα το σιγανό
και τη καρδιά μου να χτυπάει

Πήρα ένα δρόμο μακρινό
κάπου τη πίκρα μου ν' αφήσω
στα χείλη απόμεινε το σ' αγαπώ
κι ανθρωπινό ήταν να δακρύσω
στα χείλη απόμεινε το σ' αγαπώ
κι ανθρωπινό ήταν ν' αγαπήσω