Φυσάει αέρας δυνατός μες τα στενά
που ήλιος δε φτάνει ούτε φως μονάχα σκέψεις
που γίνονται όνειρα και κρύβονται καλά
άμα τα βρεις μη φοβηθείς μακριά μη τρέξεις.

Άδεια δωμάτια στάχτη κάνει η μοναξιά
μέσα στις φλόγες χέρι ψάχνεις να πιστέψεις
ένα παράθυρο να φύγεις μακριά
πίσω μη δεις τόση φωτιά δε θα αντέξεις.

Κράτησέ με δυνατά κι αν ραγίσω
αγκαλιά σου φύλαξε με κρατά με γερά
κι άφησε με να εκτεθώ κι ας δακρύσω
στα όνειρα μου σιγουριά μου και φιλί.

Σημάδια ψάξε στο κορμί και στη καρδιά
μια σανίδα σωτηρίας να πιστέψεις
‘κεινες τις ώρες που ζητάς απ’ τα βαθιά
μπρος σου να βγούνε να ορθώσουνε οι λέξεις.

Κράτησέ με δυνατά κι αν ραγίσω
αγκαλιά σου φύλαξε με κρατά με γερά
κι άφησε με να εκτεθώ κι ας δακρύσω
στα όνειρα μου σιγουριά μου και φιλί.

Κράτησέ με δυνατά κι αν ραγίσω
αγκαλιά σου φύλαξε με κρατά με γερά
κι άφησε με να εκτεθώ κι ας δακρύσω
στα όνειρα μου σιγουριά μου και φιλί
Η κρυψώνα μου είσαι εσύ.