Πόσο μου ‘λειψε βρε φίλε
ο μικρός ο καφενές,
η παρέα, το κρασάκι,
ούζο, τσίπουρο, μεζές.

Έχασα και τον Τασούλη
και το Γιώργο το βοριά,
αδειανό είναι το μπρίκι
πόσο βάρυνε η καρδιά.

Ο Κωστής μας να μοιράζει
Ριζοσπάστη στα παιδιά
κι ο Σαράντος ν’ αγορεύει
στον απάνω μαχαλά.

Μας την έστησε βρε φίλε
ο ακούσιος εγκλεισμός
κι αμπαρώθηκα μονάχος
στο τσαρδί μου παραγιός.