| |
netriofron
27-03-2018 11:57 |
Χορός / Ρυθμός / Είδος : Χασάπικο(ς). Λαϊκό. Ποίηση.
1η : 1972 = Ρένα Κουμιώτη (= Ειρήνη Κουμιώτου) , , Ενορχήστρωση & πιάνο : Λίνος Κόκοτος , ------------- https://youtu.be/fHozi2e4ak8
ΠΗΓΗ = [ https://www.discogs.com/search/?q=%CE%A4%CE%BF+%CE%95%CF%81%CE%B7%CE%BC%CE%BF%CE%BD%CE%AE%CF%83%CE%B9%09&type=release ] | netriofron
15-02-2017 11:11 | Απο τη συλλογη ποιηματων ,του Οδυσσέα Ελύτη (= Οδυσσέας Αλεπουδέλης) , με τιτλο "Τα ρω του ερωτα", του 1972.
Λίνος Κόκοτος :
....... με καλεί, λοιπόν, στην εταιρεία ο Πατσιφάς και μου δίνει δύο ποιήματα… Το πρώτο ήταν «Τα τζιτζίκια» και το δεύτερο «Το ερημονήσι». Τα διάβασα. Το «Τα τζιτζίκια» είχε μια διάσταση, ένα άνοιγμα, για να γίνει ένα γρήγορο τραγούδι.
Αντίθετα το ''Ερημονήσι'' είχε μια άλλη διάσταση, για κάτι στοιβαρό, κάτι δυναμικό. Λέει «άμα βρεις το ερημονήσι όλα τ’άλλα είναι καπνός», χωρίς να εννοεί την μοναξιά αλλά αν βρεις τον εαυτό σου, αν βρεις κάποιες τέτοιες στιγμές είναι δημιουργία, δεν αναφέρει «το ερημονήσι» πεσιμιστικά.
Τα διαβάζω και φτάνοντας στο τέλος ψάχνω να βρω ποιος έγραψε τους στίχους. Δεν βλέπω κάτι και μου έκανε εντύπωση. «Καλά γιατί δεν γράφει το στιχουργό;», ρώτησα. «Ποιος είναι;». «Δεν σου λέω».
Φευγω και κάποιο πρωί, σηκώνομαι και κάθομαι στο πιάνο. Ξεκινάω να παίζω την εισαγωγή, όχι τα λόγια, τα λόγια όμως ήταν αυτά που μου είχαν δώσει το ρυθμό! Μέσα σε τρία λεπτά είχα παίξει «Τα τζιτζίκια» ακριβώς όπως αργότερα ηχογραφήθηκαν. Ακόμα και τα ακόρντα, δεν άλλαξα τίποτα.
Ετοίμασα και το «Ερημονήσι» και πήγα στον Πατσιφά. «Τα ετοίμασα. Θες να τα ακούσεις;», του λέω και καθόμαστε στο πιάνο. Τα ακούει, και ο Πατσιφάς έχοντας κρίση, του άρεσαν. «Τώρα, μου λέει θα σου πω ποιανού είναι». Περιμένοντας να ακούσω ένα οποιοδήποτε όνομα, μου λέει του Οδυσσέα Ελύτη. Μου κόπηκαν τα πόδια. Έπαθα την πλάκα μου, με καταλαβαίνετε. Έβαλα τα χέρια μου στο κεφάλι, 25 χρονών παιδί ήμουνα, και είπα «Δεν είναι δυνατόν» «Θα κανονίσουμε μία συνάντηση μαζί με τον ποιητή για να τα ακούσει» Μου ξανακόπηκαν τα πόδια. «Και πώς θα τον συναντήσω; Πώς θα τον αντικρίσω αυτόν τον άνθρωπο;». Εν πάση περιπτώσει, μετά από λίγες μέρες έρχεται και ο ποιητής και κάθομαι στο πιάνο. Το πιάνο ακουμπούσε στον τοίχο όπου δεν υπήρχε κάποιος καθρέφτης ώστε να βλέπω αντιδράσεις. Παίζω «Τα τζιτζίκια» και πριν να φτάσω στο δεύτερο ρεφρέν νιώθω ένα χέρι στον ώμο μου. «Μπράβο παιδί μου», μου λέει «έβγαλες το Αιγαίο, μπράβο!» Γυρίζει στον Πατσιφά και του λέει «Αλέκο και τα υπόλοιπα τραγούδια να τα δώσεις στο Λίνο». Και ένιωσα όμορφα, γιατί εκείνη τη στιγμή έδωσα εξετάσεις. Και επιλέχθηκα χωρίς να μεσολαβήσει κάποιος ή κάτι. Ίσως να τα είχαν δώσει και σε άλλους, δεν το γνωρίζω. Ωστόσο εγώ νιώθω ότι έδωσα εξετάσεις και τις ειχα περασει !!
Στη συνέχεια πήγαινα, και ακόμη δεν το πιστεύω, στο σπίτι του Ελύτη προκειμένου να ακούσει και τα υπόλοιπα τραγούδια. Εγώ, βέβαια, ντρεπόμουν ακόμη και να τον κοιτάξω στα μάτια και το κατάλαβε. «Νεαρέ, αυτή την εποχή είμαστε συνεργάτες, δουλεύουμε για τον ίδιο σκοπό», μου είπε βάζοντας με στην ίδια θέση με αυτόν. Ποιος θα έλεγε κάτι τέτοιο; Μόνο ένας σπουδαίος και σοφός άνθρωπος. Αυτός ήταν ο Οδυσσέας Ελύτης!
Ξέρετε τι μου είχε πει ο Οδυσσέας Ελύτης ;
«Λίνο, αυτά τα τραγούδια τα έγραψα για να τα τραγουδάνε γέροι και παιδιά. Θέλω να μείνουν σαν παραδοσιακά. Ας μην ξέρουν ποιος τα έγραψε» ..... | mar@ki 9410 4ever
23-09-2014 02:15 | Απο το βιβλιο με ποιηματα του Ελυτη με τιτλο "Τα ρω του ερωτα" ,ποσο καιρο το εψαχνα αυτο το ποιημα!! ::yes.:: | longieth
08-04-2014 06:07 | https://www.youtube.com/watch?v=UIyUOpOpRFQ | dire rire bai
19-11-2009 11:01 | ευχαριστω πολυ!το εψαχνα 20 χρονια! | Ανώνυμο σχόλιο
18-04-2006 | EXCELLENT |  |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|
