Πόσα ξενύχτια, πόσα γλέντια,
πόση δόξα, πόσα φώτα,
πόσοι στην πίστα αυτή δεν ‘κάναν
τα βήματα τα πρώτα.

Μεγάλες φίρμες με σουξέ
που ακόμα τώρα τραγουδάμε
και κάποιες νύχτες μαγικές
που δεν θα πάψω να θυμάμαι.

Κι όποτε βρίσκω αφορμή
σε όλους θα τα λέω πάλι
για να μαθαίνουν οι μικροί
και να θυμούνται οι μεγάλοι.

Αυτό που ζούμε τώρα πάλι με πονάει
και το μυαλό μου στα χρόνια εκείνα με γυρνάει,
όταν γλεντούσε όλη η Ελλάδα
στ’ Αστέρια του Αργύρη στη Γλυφάδα.

Οι εποχές ήταν ωραίες
και οι πελάτες ήταν φίλοι,
είχανε όλες οι παρέες
χαμόγελο στα χείλη.

Έβγαινε ο ήλιος το πρωί
το μαγαζί δεν είχε αδειάσει
κι ο κόσμος όλες τις βραδιές
έβγαινε να διασκεδάσει.

Κι όποτε βρίσκω αφορμή
σε όλους θα τα λέω πάλι
για να μαθαίνουν οι μικροί
και να θυμούνται οι μεγάλοι.

Αυτό που ζούμε τώρα πάλι με πονάει
και το μυαλό μου στα χρόνια εκείνα με γυρνάει,
όταν γλεντούσε όλη η Ελλάδα
στ’ Αστέρια του Αργύρη στη Γλυφάδα.