Ας μη σώναμε παιδί μου
γονείς στον κόσμο να γίνουμε
τόσα φαρμάκια να πίνουμε

Δεν μας φτάνανε οι λύπες
οι πίκρες και τα βάσανά μας
λείπεις κι εσύ μακριά μας

Κλαίει η μάνα σου την ερημιά της
κι εγώ μοιράζομαι τα δάκρυά της
πρέπει παιδί μου από τα ξένα γρήγορα να 'ρθεις
σε μας τους δύο, εσύ μονάχα είσαι προστάτης

Ας μη σώναμε παιδί μου
γονείς στον κόσμο να γίνουμε
τόσα φαρμάκια να πίνουμε

Σε μεγαλώσαμε με χίλιους κόπους
και συ μας ξέχασες στους ξένους τόπους
γύρνα παιδί μου να ξανανοίξει το σπιτικό μας
γύρνα να σβήσεις τη στενοχώρια και τον καημό μας

Ας μη σώναμε παιδί μου
γονείς στον κόσμο να γίνουμε
τόσα φαρμάκια να πίνουμε

Δεν μας φτάνανε οι λύπες
οι πίκρες και τα βάσανά μας
λείπεις κι εσύ μακριά μας