Και ποια είσαι εσύ που τόλμησες να αγνοείς τους μέσους όρους;
Να αναιρείς την ομοιομορφία, να ενθαρρύνεις την απόκλιση;
Να, τώρα. Έγινες στηλάκι στα έντυπα,
μπαλάκι σε πολιτικό πινγκ πονγκ.
Σήκωσες βαθυστόχαστες αναλύσεις.

Αφού είσαι για ρομαντισμούς και ηλιοβασιλέματα
τι ήθελες να ασκήσεις εξουσία;
Μείνε λοιπόν τσαλακωμένη και κατάπτυστη,
η αποκλίνουσα.

* * *

Σαν τις γάτες του Αη-Νικόλα γίνανε.
Η μια με γούνα μαδημένη,
η δεύτερη με αυτί τσαλακωμένο,
η τρίτη ακρωτηριασμένη.

Ήπιαν γερές γουλιές φαρμάκι.
Φαρμάκι από ξένους δεν τις πείραξε.
Φαρμάκι από αγαπημένους, όμως;
Τις τσάκισε.

Νιαουρίζετε κι απόψε, παράταιρο νιαούρισμα. Εσύ κυρίως.
Που νομίζεις πως δείχνεις τα νύχια σου. Νύχια ελαστικά,
γυρίζουν και μπήγονται στο κρέας σου.

Νιαουρίζεις παράταιρα.
Δεν είναι εκδίκηση. Λίγο μοιρολόγι λίγο προφητεία.
Ακρωτηριασμένη, καραδοκείς να γραπώσεις το ανέφικτο.