Τα ελαττώματά μου,
τα παραπτώματα μου
πολλά και δεν μπορούν να μετρηθούν.
Για αυτό κι αν σε λατρεύω
να φύγεις σου γυρεύω
τα νιάτα σου κοντά μου μην χαθούν

Κι αν ήμουν κάποτε κι εγώ
παιδί καλό,
μ’ έκανε ο κόσμος κι ζωή
αμαρτωλό.

Το δρόμο σου ν’ αλλάξεις
και πίσω μην κοιτάξεις
κι αν πέφτω λίγο, λίγο στο γκρεμό.
Για έναν ξεγραμμένο
κι από όλους ξεχασμένο
μην βάζεις στην καρδούλα σου καημό.

Κι αν ήμουν κάποτε κι εγώ
παιδί καλό,
μ’ έκανε ο κόσμος κι ζωή
αμαρτωλό.