Πάλι απρόσκλητος στο σώμα σου
κι απ’ αγάπη νηστικός
εδώ γυρίζω, εδώ γυμνός.
Όπως μου ‘δινες το στόμα σου
να ‘ριχνες και λίγο φως
να δεις πού φτάνει βαθιά ο βυθός.

Μέτρα
όσα κρατάω για μένα
σωστά και πειραγμένα στα φέρνω όλα εδώ
Μέτρα
μπροστά σου όλα απλωμένα
σαν δώρα ανοιγμένα και κρίνε με γι’ αυτό

Πώς μου χαράζεις το κορμί
λες και με ξέρεις, λες και με ξέρεις.
Λες και μ ‘έψαξες για μια στιγμή
πιο πέρα απ’ το φιλί για να με νιώσεις,
για να με σώσεις.
Λες και με νοιάστηκες κι εσύ.

Και μη μου πεις πως δεν αντέχω εγώ τα βάθη
και μη μου πεις ότι τα εύκολα ζητώ
Γιατί άλλοι πνίγηκαν σε δυο σταγόνες δάκρυ
κι εγώ κολύμπησα έναν ωκεανό,
για σένα νίκησα έναν ωκεανό.

Πάλι απρόσκλητος στον κόσμο σου
μέσα κι έξω διαρκώς
και πληγωμένος και ζωντανός.