Απ' τα βάθη των αιώνων σε δουλεύουνε, ναι
και ιδρώνεις αδερφέ μου και σε κλέβουνε, ναι
πάρε εσύ μια ασπιρίνη κι άντε πέθανε
και δουλεύουν εννιακόσιοι για τον ένανε

Το χεράκι το δικό σου, το ακάματο
ξεριζώνεις για να πάρεις μεροκάματο
παίρνω δέκα, δίνω δύο, είμαι εγώ τ' αφεντικό
και δουλεύουν γι' αυτονώνε, τα χεράκια αλλωνώνε

Τα ματάκια σου ένα ένα θα σου βγάλουνε, ναι
κι ανοξείδωτη καδένα θα σου βάλουνε, ναι
κρυψ' τα χέρια σου Νικόλα, θα στ' αρπάξουνε
και στο χώμα που θα σκάβεις, θα στα θάψουνε

Άντε κρύψου αδερφέ μου, γιατί θέλουνε
στην καμπούρα τη δική σου να χορεύουνε
παίρνω δέκα, δίνω δύο, είμαι εγώ τ' αφεντικό
και δουλεύουν γι' αυτονώνε, τα χεράκια αλλωνώνε