Η σαρκοφάγος άδεια
επιγραφή καμιά
μονάχα λίγες χάντρες
μπλε αστραφτερό
με πράσινο της χλόης
κι ένα ανθάκι άσπρο φίλντισι
από χαμένο σκουλαρίκι

Έβλεπα εκείνο το ανθάκι
κι ένιωθα μέσα μου
να απλώνεται μια δίψα
κι ύστερα κήπος ανθισμένος
κλαδιά της άνοιξης
τραγούδια κύμβαλα γιορτής
και τα μαλλιά της να χορεύουν
τα μαλλιά της
που ήταν όνειρο να βλέπεις
καθώς ανέμιζαν
προς μιαν αθάνατη ομορφιά.