|
Στίχοι: Ελεάνα Βραχάλη
Μουσική: Γιώργος Σαμπάνης
Χιλιάδες λάθη, χιλιάδες πάθη
Γι αυτό δεν κρίνεις καλά
Δεν είμαι το ίδιο, όμως έχεις μάθει και σε πληγώνουν βαθειά.
Ό,τι και αν γίνει, η λέξη που πονά, είναι αυτό το 'γεια'.
Τι δεν δίνω για να με θες, και οι ψεύτρες σπίθες να ναι φωτιές.
Σπας τον εγωισμό σου και ένωσε δύο ζωές.
Χάρισε μου μια ανακωχή,και άκου το σώμα τι έχει να πει.
Σε ψάχνει η αναπνοή μου, κομμένη σαν σχοινί.
Κόντρα στη λογική μου σ'αγάπησα πολύ.
Μην με προδίδεις και μην με πνιγείς σε μια μόνο γουλιά.
Πως σε διψάω, που σου κρατάω μια ανοιχτή αγκαλιά.
Ο,τι κι αν γίνει η λέξη που πονά είναι αυτό το γεια.
Τι δεν δίνω για να με θες και οι ψεύτες σπίθες να ναι φωτιές.
Σπας τον εγωισμό σου και ένωσε δυο ζωές.
Χάρισε μου μια ανακωχή, και άκου το σώμα τι έχει να πει.
Σε ψάχνει η αναπνοή μου κομμένη σαν σχοινί.
Μία φορά που λένε κι έναν καιρό.
Το παραμύθι ήταν αληθινό.
Θέλω ξανά μαζί σου, γι αυτό το φως μου ντύσου,
μην χάνουμε λεπτό.
|
| | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | Δημοφιλία: - Αναγνώσεις: 230 Σχόλια: 0 Αφιερώσεις: 0
| | | | | | |
|