Πήρα το γράμμα σου χτες το βράδυ
το τόσο ξαφνικό
μα πριν ανοίξω να το διαβάσω, για μένα
ήταν χαράς μυστικό

Τα λόγια λίγα και μετρημένα
μα λέγανε πολλά
ήταν δικά σου μα τόσο ξένα, τι κρίμα
και συ τόσο μακριά

Ήρθε στα μάτια βροχή
στο βλέμμα η σιωπή
γίναν τα λόγια καπνός
και η καρδιά ξανά λυγμός

Πήρε το τέλος μορφή
κι ο στεναγμός θα 'ρθει
γίναν οι σκέψεις πολλές
και οι χαρές ξανά θολές

Πήρα το γράμμα σου χτες το βράδυ
το τόσο ξαφνικό
και πριν ανοίξω να το διαβάσω, για μένα
ήταν χαράς μυστικό

Τα λόγια λίγα και μετρημένα
μα λέγανε πολλά
ήταν δικά σου μα τόσο ξένα, τι κρίμα
και συ τόσο μακριά

Ήρθε το γράμμα σου χτες το βράδυ
να διώξει τη χαρά
να φέρει πίκρα, να φέρει δάκρυ για πάντα
και να σε πάρει μακριά

Κι έψαχνα να βρω μέσα στις λέξεις
αγάπης μυστικό
είναι γραμμένο σαν πεπρωμένο, τι κρίμα
σαν όνειρο κακό

Ήρθε στα μάτια βροχή
στο βλέμμα η σιωπή
γίναν τα λόγια καπνός
και η καρδιά ξανά λυγμός

Πήρε το τέλος μορφή
κι ο στεναγμός θα 'ρθει
γίναν οι σκέψεις πολλές
και οι χαρές ξανά θολές

Ήρθε το γράμμα σου χτες το βράδυ
να διώξει τη χαρά
να φέρει πίκρα, να φέρει δάκρυ για πάντα
και να σε πάρει μακριά

Κι έψαχνα να βρω μέσα στις λέξεις
αγάπης μυστικό
είναι γραμμένο σαν πεπρωμένο, τι κρίμα
σαν όνειρο κακό