Με κοίταζες κατάματα
και μου μιλούσες με φιλιά
τι πράματα και θάματα
σε κείνη την ακρογιαλιά

Κι έτρεχαν οι μέρες σαν νερό
στη Σέριφο, στη Σίκινο, στη Νιό
στη Σέριφο, στη Σίκινο, στη Νιό
έτρεχαν οι μέρες σαν νερό

Με τ' άγρια τ' αρώματα
με δυόσμο και φασκομηλιά
λουζόσουν και στα χρώματα
πλημμύριζε η ακρογιαλιά

Κι έτρεχαν οι μέρες σαν νερό
στη Σέριφο, στη Σίκινο, στη Νιό
στη Σέριφο, στη Σίκινο, στη Νιό
έτρεχαν οι μέρες σαν νερό

Μας βλέπαν τα γλαρόπουλα
να ξημερώνουμε αγκαλιά
και τα μικρά ψαρόπουλα
πηδούσαν στην ακρογιαλιά

Κι έτρεχαν οι μέρες σαν νερό
στη Σέριφο, στη Σίκινο, στη Νιό
στη Σέριφο, στη Σίκινο, στη Νιό
έτρεχαν οι μέρες σαν νερό

Έτρεχαν οι μέρες σαν νερό
στη Σέριφο, στη Σίκινο, στη Νιό