Σαν το φάντασμα γυρνώ
μες το σπίτι τ' ορφανό
και με πόνο και καημό
κλαίω, κλαίω, κλαίω, κλαίω

Τη χαμένη μου χαρά
που τη βρήκε συμφορά
και πληγώθηκα σκληρά

Νυχτερίδες και πουλιά
μου κρατάνε συντροφιά
όταν μες την ερημιά
κλαίω, κλαίω, κλαίω, κλαίω

Τη χαμένη μου χαρά
που τη βρήκε συμφορά
και πληγώθηκα σκληρά

Στη θλιμμένη μου καρδιά
έχεις βάλει κλειδαριά
και χωρίς παρηγοριά
κλαίω, κλαίω, κλαίω, κλαίω

Τη χαμένη μου χαρά
που τη βρήκε συμφορά
και πληγώθηκα σκληρά