Πλούτη δε σου τάζω και παλάτια
που σου τάζουνε πολλοί
τα δυο μου μπράτσα έχω μονάχα
και μια καρδιά χρυσή

Αν λοιπόν δε φοβάσαι καλή μου
τη φτώχια τη σκληρή
έλα τότε να γίνεις δική μου
να γεράσουμε μαζί

Στη ζωή μας συχνά θα πονάμε
στο λέω καθαρά
μα ποτέ δε θα λείψει από σένα
η αγάπη κι η χαρά

Πλούτη δε σου τάζω και παλάτια
που σου τάζουνε πολλοί
τα δυο μου μπράτσα έχω μονάχα
και μια καρδιά χρυσή

Στη σκληρή βιοπάλη θα ζούμε
οι δυο μας στην αρχή
μα μια μέρα με ζήλια θα βλέπουν
την καλή μας προκοπή

Αν λοιπόν δε φοβάσαι καλή μου
τη φτώχια τη σκληρή
έλα τότε να γίνεις δική μου
να γεράσουμε μαζί

Πλούτη δε σου τάζω και παλάτια
που σου τάζουνε πολλοί
τα δυο μου μπράτσα έχω μονάχα
και μια καρδιά χρυσή