Άγριος ποταμός
που τον λένε πόθο πια με πλημμυρίζει
θάνατος αργός
μ’ απειλεί, το νιώθω μα δεν με φοβίζει.

Κι όταν μιλάει η λογική
δεν την πιστεύω,
στην απειλή σου έχω αφεθεί
να κινδυνεύω.

Στον έρωτά σου έχω χαθεί
και κινδυνεύω.

Κάθε ναυαγός
σε στεριά ελπίζει μα νερό αγκαλιάζει,
κάπου ζωντανός
πως θα βγει νομίζει όσο κι αν βουλιάζει.

Κι αν το θελήσεις να σωθώ
θα επιζήσω
κι αν με τραβήξεις στο βυθό
θα ακολουθήσω.

Στον έρωτά σου να χαθώ
κι ας μη γυρίσω.

Στον έρωτά σου να χαθώ
κι ας μη γυρίσω.

Σ’ άγριο ποταμό
να ριχτώ διαλέγω.

Το διακινδυνεύω.