Λίγο αριστερά, λίγο δεξιά
θα τη βρω την ευθεία τελικά.
Λίγο μαγικά, λίγο μάγκικα
θα τα βγάλω πέρα μια χαρά.
Λίγο αληθινά, λίγο ψεύτικα
θ’ αποκτήσω κι άλλα υλικά.

Αυτό το λίγο λίγο, λίγο λίγο
είναι, σου λέω, μεγάλη πονηριά.
Θέλω να φύγω,
το λίγο είναι ναυάγιο στη στεριά.
Πνίγομαι, πνίγω
στο λίγο, σε μια γουλιά.

Λίγο ευαίσθητος, λίγο αναίσθητος
ασχολούμαι, παλεύω και ζω.
Λίγο ελεύθερος, λίγο δεύτερος
ερωτεύομαι, κάνω παιχνίδι κι επιζώ.
Λίγο ανέντιμος, λίγο έντιμος
όπως όλοι οι άνθρωποι κι εγώ.

Αυτό το λίγο λίγο, λίγο λίγο
είναι, σου λέω, μεγάλη πονηριά.
Θέλω να φύγω,
το λίγο είναι ναυάγιο στη στεριά.
Πνίγομαι, πνίγω
στο λίγο, σε μια γουλιά.

Αυτό το λίγο λίγο, λίγο ναι
μιλάμε είναι μεγάλη πονηριά.
Πρέπει να φύγω,
το λίγο δε θα με βγάλει πουθενά.
Την πόρτα ανοίγω
να φύγω πριν να ν’ αργά.