Τι λόγια βάλαν εχθροί και γνωστοί μας
και μας χώρισαν κάποια βραδιά
κι όλο θλίψη κυλά η ζωή μας
δίχως χάδι πουλιού κι ευωδιά.

Μα είναι ο κόσμος κακός τι να γίνει
τις καρδιές π’ αγαπιούνται μισεί,
το ρομάντζο που ζήσαμε σβήνει
μα δε φταίω ούτε εγώ ούτε εσύ.

Γιατί να μας χωρίσουνε
τι έχουν να κερδίσουνε,
γιατί να μας χωρίσουνε,
γιατί, γιατί.

Γιατί να μη βλεπόμαστε
και να βασανιζόμαστε,
γιατί να μας χωρίσουνε,
γιατί, γιατί.

Χθες ακόμα και τ’ άστρα γελούσαν
και γιορτάζαν μαζί μας κι αυτά
δεν έχει αγάπη κι εκείνα μιλούσαν
και αλλάζαν φιλιά στα κλεφτά.

Τώρα όμως σκοτείνιασε η πλάση
στα κλαδιά δεν πετάει πουλί
κι αν ζητάει η καρδιά να ξεχάσει
κάθε μέρα πονάει πιο πολύ.

Γιατί να μας χωρίσουνε
τι έχουν να κερδίσουνε,
γιατί να μας χωρίσουνε,
γιατί, γιατί.

Γιατί να μη βλεπόμαστε
και να βασανιζόμαστε,
γιατί να μας χωρίσουνε,
γιατί, γιατί.