Ένα σκαρί σκουριάζει στην έρημη ακτή
το ψέμα σαν γιορτή ο μόνος αγκαλιάζει,
με πάει στα περασμένα το φως του φεγγαριού,
νερού του μαχαιριού, του έρωτα το αίμα.

Λέω την αλήθεια ψέμα, την πληγή φτερό
και αρμενίζω βαθύ ρέμα στον τρελό καιρό.
Σε ένα άλλο παραμύθι θα σε ξαναβρώ
να γυρέψουμε την λήθη και τον θησαυρό.

Οι έρωτες στερεύουν ναυάγια στην στεριά
και όλο την σιγουριά της θάλασσας γυρεύουν,
σπαράγγι και θυμάρι και αλμυρό φιλί
γαβγίζει ένα σκυλί στο πορφυρό φεγγάρι.

Λέω την αλήθεια ψέμα, την πληγή φτερό
και αρμενίζω βαθύ ρέμα στον τρελό καιρό.
Σε ένα άλλο παραμύθι θα σε ξαναβρώ
να γυρέψουμε την λήθη και τον θησαυρό.