ατα.Δεν έχει κατά πού να ρίξει το πόδι.

Αν μπει σε καφενείο, ανησυχεί.
Κοιτάζει πόρτες, παράθυρα, τους έξω δρόμους.

Κάποιος βέβαια είναι να φανεί
Απ’ την καμπή εκεί, απ’ τον άνεμο, κάποιος
Έξοχος νέος, ωραιότατος, ντυμένος φως.

Θα φέξουν τα σπίτια,
Θα φωτιστούν τα πεζοδρόμια.